-
مراقبه پنجم و ششم
مراقبه شماره پنج: تمرکز بر روی عشق
یادآوری: برای انجام این تمرین، ابتدا می‌بایست مراقبه‌های اول تا چهارم را انجام دهید. از خاطر نبرید که این مراقبه‌ها ترتیبی هستند.
تمرین پنجم: تمرکز بر روی تجربه عشق
چشمانتان را ببندید. تمرکز را روی تنفستان ببرید. تنفستان را برای چند لحظه دنبال کنید و اجازه دهید افکارتان آرام شود.
سپس به کسی که هم‌اکنون احساس عشق دارید و یا به کسی که در گذشته عشق می‌ورزیدید، فکر کنید.
تصور کنید که با آن شخص هستید. آن فرد را در کنار خود تجسم کنید و آگاه باشید که چه لباسی پوشیده است. به حس عشق‌ورزی به این فرد اجازه حضور دهید. هنگامی‌که کاملاً در آن احساس عشق حضور داشتید، فکر شخص را رها کنید.کاملاً روی احساس عشق تمرکز کنید و در این حالت بمانید. انرژی عشق را در بدنتان و در قلبتان احساس کنید.
مراقبه شماره شش: پیوستن به روحی در کائنات
پیش از انجام این مراقبه با رعایت ترتیب، مراقبه‌های اول تا پنجم را انجام دهید.
چشمانتان را ببندید و برای دقایقی روی تنفستان تمرکز کنید. اگر دوست دارید، زمانی را به یادآورید که صادقانه احساس کرده‌اید، شاهد یک حضور آرام و مهربان هستید. حضور یک روح معنوی، عظمتی که در این جهان جاری است را ممکن است در هرجایی احساس کرده باشید مثلاً در بیشه‌ای با درختان ماموت (درخت سکویا)، روی اقیانوس، دیدن آسمان پهناور. پیوستن و احساس یگانگی با این حضور مهربان ممکن است در لحظه‌ای مهرآمیز با همسرتان یا دوستتان یا فرزندتان اتفاق بیفتد. برای دقایقی به احساس حضور به پیوندید.
اگر احساسش نمی‌کنید، نگران نباشید دعا و نیابش هنوز قدرت دارد. اکنون به این جملات فکر کنید یا تکرار کنید یا جملاتی خلق کنید مانند: «دعا و نیایش می‌کنم به بخشنده جهان، خداوند بخشنده، بخشنده روح، همیشه حاضر در این جهان. با سپاس، خودم را در اختیار بخشنده مهربان می‌گذارم که مراقبه مرا هدایت کند و مرا با آرامش، شفافیت و عشق لبریز نماید».
شاید دعا و نیایش کوتاه‌تری را در نظر بگیرید و یا به‌سادگی بگویید «از بخشنده مهربان درخواست می‌کنم مراقبه مرا پربار نماید» یا «ای بخشنده که جسمم، ذهنم و روحم را حیات بخشیدی.» می‌توانید خصوصیاتی چون آگاهی، پویایی، روشن‌بینی و خرد را جایگزین صفاتی که در بالا ذکرشده، نمایید.
ترجمه: ژ. مخزنی
