مراقبه ها

مراقبه سوم: تمرکز بر روی فضای مابین افکار

توجه: برای انجام این مراقبه انجام مراقبات اول (کشف قلب درون) و دوم (از آگاهی خودآگاه شوید) الزامی است.
تمرین شماره سه: تمرکز روی فضای بین یک فکر با فکر دیگر

این تمرین با فکر مثبتی که مرتب مانند مانترا تکرار شود آسان‌تر انجام می‌شود تا با فکرهای تصادفی.

مانترای «من هستم» را به‌کارگیرید، ولی آزادید مانتراهای کوتاه، مثبت یا مانترایی که هم‌اکنون استفاده می‌کنید را نیز جایگزین نمایید.

چشمانتان را ببندید و به تنفستان توجه کنید. جریان تنفس را برای چند دقیقه دنبال کنید و اجازه دهید ذهنتان آرام شود.

تکرار جمله «من هستم» را به‌طور درونی آغاز کنید (از اضافه کردن کلمه‌ای به «من هستم» مانند نامتان و غیره خودداری نمایید).

پس از دقایقی که از تکرار درونی جمله گذشت، بر روی فضایی در ذهنتان، جایی که کلمه «هستم» محو شده است، متمرکز شوید. به مکث کوتاه و وقفه‌ای که آنجا روی داده است، توجه کنید.

زمانی که کلمه «من هستم» مجدداً به وجود آمد، ببینید می‌توانید به‌آرامی با توجه به آن مکث، بر روی جمله بمانید. ممکن است ذهنتان در آنجا بایستد، در این صورت در مکث استراحت کنید تا زمانی که ادامه دارد.

مراقبه چهارم: آگاهی 360 درجه

توجه: همان‌طور که پیش‌ازاین هم یادآوری شد انجام به ترتیب مراقبه‌های شماره‌گذاری شده ضروری است پس قبل از این مراقبه تمرین‌های اول تا سوم را انجام دهید.

تمرین چهارم: آگاهی 360 درجه

چشمانتان را ببندید و سه نفس عمیق و آرام بکشید. سپس توجهتان را به پشت بدنتان ببرید به‌طوری‌که تمام جوانب آن را بتوانید ببینید از بالا، پایین، پشت، جلو. به تغییری که در چشم‌انداز آن ایجاد می‌شود توجه کنید. ببینید خودتان می‌توانید در جایگاه شاهد، بدن خود را از همه جوانب مشاهده کنید؟

اکنون درحالی‌که آن چشم‌انداز را نگه‌داشته‌اید از خود به پرسید «چه کسی یا چه چیزی شاهد بدن من است؟ چه کسی یا چه چیزی شاهد افکار من است؟» سعی نکنید جواب سؤال را با کلمه بدهید. اجازه دهید توجهتان به درون برگردد و به تجربه احساسی که از این سؤال به وجود آمده است، نگاه کنید.

ترجمه: ژ. مخزنی