دو اسب
(نویسنده نا شناس)
با نگاه كردن به چشمهاى یكى از آنها مى فهمید كه نا بیناست، صاحبش نه تنها او را كنار نگذاشته بلكه یك خانه ى خوب برایش ساخته است.
مسئله ى شگفت انگیز این است كه اگر آنجا بایستید و گوش دهید، صداى یك زنگ را میشنوید.
چنانچه شما به این دو دوست نگاه كنید مى بىنید كه اسب زنگدار مرتب اسب نابینا را چك مى كند و اینكه اسب نابینا به صداى زنگ گوش مى دهد و آرام به سمت اسب دیگر میرود،با این اطمینان كه او را به بیراهه نمى برد.
وقتى اسب زنگدار هر روز عصر به سمت پناهگاه خود در طویله باز مى گردد،كهگاهی به عقب نگاهى مى اندازد تا مطمئن شود دوست نابینایش خیلى دور نیست كه صداى زنگ را نشنود.
مانند صاحب این اسبها خداوند هم ما را به حال خود رها نمى كند، نه بخاطر اینكه ما كامل نیستیم و یا مشكلات داریم ،به این خاطر مراقب ماست که وقتی نیاز داریم اشخاصی را برای کمک در زندگى ما قرار دهد.
بعضى اوقات ما آن اسب نابینا هستیم كه با یك زنگ كوچك توسط كسى كه خدا سر راهمان قرار داده راهنما ئى مى شویم.
دوستان خوب اینگونه اند،ممكن است همیشه آنها را نبینید ، اما میدانید كه همیشه هستند.
مترجم گلی دراگاهی